Saçmalamalar... Şiiri - Y K

“2 günüm kaldı 2 ayı doldurmaya,
Sensiz geçen 2 koca ay 2 koca asır gibi
Geldi bana.”

SAÇMALAMALAR…
Şimdi
Düşünüyorum da
Aslında sadece bir kuruntu belki de
Ya da düşünce evet sadece,
Merak belki de yok en iyisi
Merak…
İçin nasıl? Ya kalbin, ya rüyaların, ya günün,
Ya gecen ya da -karanlığa bürünmüş- gündüzün?
Her başını koyduğunda yastığına,
Soluk alışverişlerin kadar sıcak mı kalbindeki yerim?
Hala -iki derin kuyu içine seni hapsetmiş- gözlerim hafızana çakılı mı?
Her baktığında pencereden uzaklara, ne kadar uzak
Olduğum ve ne kadar yakın olduğum aslında ölçüyor mu gözlerin?
Tenin sıcak mı hala yanımda olduğun gibi,
Yüreğin hala uçuyor mu geldiğinde aklına ismim?
…
Ben mi? Beni mi sordun? Neden, nasıl, ya da ne gibi?
İtiraf edeyim ki,
Ya da etmek en iyisi mi?
Yada ne ki en iyisi,
Yada kötüsü..
Yada gerçeği?
…
Sanırım hiç olmadığım kadar karmaşık benliğim.
“Gelsem” diyorsun çözülür mü bu sükut-u hayal.
Nerden bileyim,
Çözülür mü, gömülür mü bedenim? Dilim?
Aklımla kalbim aykırı değil ortak sadece onu
Söyleyeyim.
Birisi bir yana giderken diğeri diğer yana değil.
Anlaşmışlar, uyumlular birbirine.
Hayret! Değil mi?
Evet, ikisi de uyumlu bu karmaşa ve bilinmezlikten,
Hüzünlü…
İkisi de ateşlenmiş hazır halde bir top patlamaya
Hevesli.
Sanırım o yüzden biraz suskunum şimdi,
Yalnızca biraz sanırım,
O yüzden sessizim.