Kararmış paragrafları,
beyaz mürekkeplerle dikkat çekici hale getirmek yerine,
koyu renklerle kışkırtıyorum.
Satırlara,yalnızlığı fışkırtıyorum.
Elizabeth şiirlerden sıkılan mürekkebim azdı.
Seni yazabilmek için,
mürekkebim az dı.
Ben de,
seni yazmak yerine,severek,
Saçmalamaladım..
Öptüm sayıp,gömdüm,
Kalbime kokunu.
Yalnızlığıma kulak misafiri oldum.
aşktan bahsediyordu.
acıdan,yokluğundan..
Ve ani bir ses ile,
sensizliğe takıldı gözlerim.
Terkedilmenin üzüntüsünü yaşarken,
Fakedilmenin endişesiyle irkildim.
Bir vakit sonra;
Geçtim karşısına,
Seni anlattım uzun uzun,
bi sakıncası yoksa şayet,acınası durum yoksa,
aşık olacağım dedim.
Müsadeniz olursa,
çok denilecek kadar az değil,
az denilecek kadar,çok seveceğim..
Söylediklerim duyulunca,
Okkalı bir hassiktir eşliğinde.
Döndü arkasını,çekti gitti.
Ve onun gidişinden itibaren,
bütün aylar 31 çekti.
Ben ise,
kalemi kağıda sürtüp,
satırları kirleterek,pezevenklik yaptım.
Sinirliyim biraz,hor görün.
İsyanım geldi.
Kalkın,o oturacak!
İlker Gelik
İlker GelikKayıt Tarihi : 25.8.2011 14:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!