Saçmalama Arkadaşım-3- son

Günler sonra geldiğim de,
Sen yoktun ortalıkta.
Duydum ki,
Sormuşsun günlerce beni,
nerde bu diye?

Hergün aynı meyhaneye gidermişsin,
Aynı masada içermişsin.
Bir sen anlatırmışsın,
Karşında ben varmış gibi,
Boş sandalyeye.
Sonra da geçermişsin karşıya,
Başlarmışsın benim yerime anlatmaya.
Hanımın çocuklarında gitmiş birgün.
Günden güne yalnızlık basmış,
Çekilmişsin artık kabuğuna.
İçtiğin son kadehle,
Yıkılmışsın masaya.
Kurtaramamışlar seni.
Huzur sandığın yerlere,
Göçüp gitmişsin.
Söyle,
Şimdi ben kime dert yanıp,
Kime, saçmalama arkadaşım diyeyim?

Cengiz ÇETİK-04 Eylül 2005-Finike
Düzeltme:ağustos-2006