Bir şarki dinlerken, öyle uzak bir şehirde gömüyorum ki kendimi.
Fakat güzellikler dışında hüzün ile boğuşuyorum,
Elbette sorun bunlar.
Güzellikler ile kalmak ister insan.
Kırık bir fay hattı var kalbimde.
Ne vakit zelzeleye tutulsam o vakit tövbe diyorum.
Demesem illa dilim kalbim için küfür eder bilirim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta