Saçma sapan şeyler Şiiri - Hanbeli Erçin

Bir şarki dinlerken, öyle uzak bir şehirde gömüyorum ki kendimi.
Fakat güzellikler dışında hüzün ile boğuşuyorum,
Elbette sorun bunlar.
Güzellikler ile kalmak ister insan.
Kırık bir fay hattı var kalbimde.
Ne vakit zelzeleye tutulsam o vakit tövbe diyorum.
Demesem illa dilim kalbim için küfür eder bilirim.
Terbiyem müsade etse ilk serzenişimde ağzıma almam seni.
Sevgi sözcüğü, bana dur diyor, yakışı kalmaz karakterime.
Ve elbette çoğu kez mübalağa yapıyorum.
Fakat acılarımı yüzüme gömmeme sayıyorum bunları.
Seni en çok onlar merak ediyorlar.
Nasıl ballandıra ballandıra anlatıyorum.
Selamları var, 3 senedir hasretle bekliyorlar selamını.