Saçma / Çok Saçma! Şiiri - Suzan Batmankaya

Saçma,
Çok saçma, ikinin iki ile çarpımından çıkan dört rakamı

Koluma taktığım yelkovanın tıkırtısı, adımlarıma yapıştı
Kölesine dönüşüverdi cinnetim ayık sabahlarımda

Saçma,
Çok saçma, saygının binde birini hakedememiş zavallı köpeklere
Üzerine yapıştırılmış makamlardan duyulan, inzivaya çekilmiş boyun eğmiş sözler

Başarının ezberciliğinde üretimin duruşu
Gelişimden kaçış, kendinden kaçış

Saçma

Çok saçma, elimize tutuşturulan bir kağıdın simgesel hareketi
Diplomasi benim için, yersiz bir silgi.

Saçma
Çok saçma, kabul ediş,kabulleniş,uyanıştan sonra kurulan tüm sahte sistemi
Sorgulamadan, soramadan bildiğin, sandığın herşeyi
Bir kahraman yıktı bak ve yazdı işte yeniden tarihi...

Gör artık kendini ve anla
İnandığın herşey,
Değişimin birer kölesi.
Zaman bu, isyan eder ve birden yok eder,
Varlığından emin olduğun herşeyi!