Saçma Şiiri - Kaan Karaduman

Ağlamışız fark eder mi?
Bu kadar bencillik arasında sıkışmışken.
Çekilecek değil bu olanlar aslında.
İntihar edenleri biraz olsun anlıyorum, bu hayatın zor şartlarına katlanamıyorlar.
Kimisinin yüreği paramparça,
Kimisinin yaşanamamışlıkları sıkıştırıyor beynini,
Kimisi hayal dünyasında.
Neyse; hayat söylenen kadar, yaşadığımız bizimdir yaşayamadığımız başkasınındır..
Hepimiz mutsuzluğun mutlu rolünü oynuyoruz.

Gidecek olmak mı zor kalacak olmak mı?
Gideceğin bir yerde vakit geçirmek,
Saçma!
Kalacağın bir yerde sessiz kalmak,
Daha saçma!
Fırtınalar estirmeye gerek yok…
Gün geçtikçe büyüdükçe, büyümesi gerektiği halde küçülüyor umutlar, hayaller buna zorlanıyor..
Olacaklardan, yapacaklarımdan, olabileceklerden, yapabileceklerimden..
Kes!
Hiç inandırıcı değil..
Ama çok iyi sevişebilirdik.
Kendimi resmen kapattım.
Dipsiz bir kuyuda kurtulmayı bekliyorum.
O zaman ödül ne olacak bilmiyorum ama.
Güzel bir şey olmalı bence.

Ne dandik bir Salı.
Ahh! Doğru ya bugün cumartesi.
Benim için artık her gün aynı olduğu için bir şey fark etmiyor.

Bazen günler geçer anlamazsın, bazen de bir gün geçmek bilmez koyar ya insana,
Hah işte o gün bugün!
Halil Sezai diyor ya; ben bu şehri terk etsem, ölüp ölüp dirilsem, dünyalara hükmetsem de bitmez ki bu fırtına.
Karadeniz gibiyim işte, bir anda köpürüp her şeyi dağıtabiliyorum.
Sonra bir anda duruluyor o fırtına ne yaptım ben diyorum.
Sus pus oluyorum..

SAYGILARIMLA…
19/02/2012 01:08 (Saçma)