Saçma Şiiri - Violet Depression

Uzun zaman oldu görüşmeyeli,
Nasılsın diye sorasım bile yok sana,
Klişe yaşamları arttırıp, arka cebimde biriktirdim,
Her düştüğümde, hayat bu dedim, geçtim,
Acıyan dizlerim olmadı asla,
İçime gömdüğüm aşkları astım uğruna,
Darağacına her baktığımda bir kadın,
İpi, sağ elimin parmaklarında…

Kahraman olmak uğruna yaşamadım bunca zaman
Evlendim, bir karım var yazdığım her şiirde paranoya yapan,
Elimin tersiyle ittiğim, sevgileri havalara atıp,
Yakalayınca kafeslere tıktığım bir hayatım var,
Zindanlarımda sana beslediklerimi mahkûm ettim,
Çok zaman yemek vermedim, açlıktan ölsünler istedim,
Yaralarına tuz bastım, yaramı dağladım, ağladım…

Belki dedim bir gece çıkıp gelirsin,
Bilir misin? Ne çok özledim,
Ne çok istedim,
Gelmedin…

Evleniyormuşsun, benim gibi bir hayat kuruyormuşsun saçma,
Kurşunlanmak istiyormuşsun aşksız insanlarla,
Bir araya koyulup aşka mahrum bırakılmak istiyormuşsun,
Bir hataya kurban gidiyormuşsun, benim gibi, saçma…

Sana eski bir sevgili tavsiyesi vereyim,
Hiçbir ağrı kesici engel değil, kalp ağrısına,
Gönül sancısından kıvranmana,
Unutma sevgili, tecrübe konuşuyor burada,
Yapma, gidip kendine içinde benim olmadığım,
Aptal bir hayat kurma…