Saçma Şiiri - Ümit Oğuz

gözlerinde son bu dünyanın son manzarası olmak isterdim
beni ufuk çizgisine belkide uçsuz bucaksız bir denize benzetirdin
bazen rüzgar olur seni üşütür
bazense güneşin olur ısıtırdım
delinin tekiyim işte kendimce hayal dünyasında kaybolmuş
teninde yanmanın arzusu,ruhunda hapsolmanın tutkusu
gelmesende rüyalarımda süsleneceksin,baş başa yemeklerimizin umudu
seni bende sensiz yaşamayı başarabilen yüreğimin kurgusu
aramızda dağların bile sönük kalabileceği kadar uçurumlar var
sen bir okyanus asla kaybedilemeyecek doyumsuz bense bir bardak su
bense bir bardak su içimde her zaman buharlaşabilmenin korkusu
bu kadar yeter heralde saçmalamak ama unutma hayat bir saçmalıktan ibaret....