Saçlarının Rengi Şiiri - Mehmet Özbilen

Önceleri bir yıldız doğdu.
Sonra karanlığa boğuldu gökyüzü.
Ela gözlerini gördüm.
Kestane rengi saçlarını okşadım.
Karanlığına alıştım gitgide,
Yıldızlarını saydım bir bir.
Sensiz gömüldüm hayallerime,
İnsanlar geçip gitti yanımdan.
Saatler geçti bilmem kaç zamanlar.
Gün ışığını bekledim amansızca,
Yıldızlar kaybolmaya başladı.
Ben hep orada seni aradım.
Tekrar okşadım saçlarını,
Rengi kaldı gözlerimde.