Düşüyorum sesizce.
Tuttuğum her dal elimde kalıyor
Ve
Düşüyorum acımasız bir sessizliğe.
İçimde parçalanmiş bir yürek var.
Onarmaya çalıştığım her noktada
Bir parçası elimde kalıyor.
Biraz umut yılların ardından bana kalan.
Beni yeniden yaratmaya yetecek mi?
Düşerken,
Aklımdan geçen milyonlarca sorudan
Sadece bir tanesi
Ve
Benim onu bile cevaplayacak gücüm yok.
Acılı bir Sezen şarkısı çalıyor
Ve
Sevemiyorum duyduklarımı.
Derken hayat kuruyor dengesini
Çok eskilerden bir kokuyu getiriyor,
O koku almayı bilmeyen koca burnuma.
O saçların,
Kardeş kokusu burnumda iken
İhanet biliyor bütün içimdeki düşünceleri.
Geldikleri yer olan,
Karanlığa geri gönderiyorum
Tüm düşünceleri.
Cevaplamak istemediğim sorunun
Cevabını veriyorum.
Evet.
Birazcık umut yetiyor
Her şeyin bittiğini düşündüğüm anda
Kendimi yeni baştan yaratmaya.
Biraz üşüyorum kazandıklarımın
Yanında kaybettiklerimi hatırladıkça.
Yarın güzel olacak.
Burnumdaki kokudan biliyorum bunu.
Bir kez daha öğreniyorum
İhanetimin gölgesinde.
Düşerken,
Tutunacak bir dal bile yokken
Yüreğimdeki tüm kırıklarla
Sarılabileceğim bir koku var
Beni bilinen en derin uçurumlardan çıkarmaya yetecek.
O koku burnumda
ve
Ben onu özlüyorum.
En çok o koku varken burnumda
İnanıyorum aşka
Ve
Güzel olan şeylere.
Kardeşim
Saçlarının kardeş kokusu burnumda.
Yüreğimde ise bir özlem
Olduğun yerlere.
Seviyorum seni kardeşim olduğun için.
Kendimi seviyorum bana abi dediğin için
*Cezmi ERSÖZ yazısıdır.
Bülent KılıçKayıt Tarihi : 8.9.2005 00:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!