Saçlarını tarama / ŞA güncesinden...

.

ışığı söndürmeliyim.
biliyorsun ki ürker göç kuşları aydınlıktan
sessizce dağılırlar soğuk suların üstünde.
bak kaç akşam gördük
kaç göçtü düşümüz
gözlerimizde sevdik
bunlar bizim
bunlar biziz dedik
yitmedik.

ellerimi ısıtırken
üşüyen ayaklarında kavruluyorum.
bak gözlerime
sobası yanmayan evlere
seninle giriyoruz
varsın yanmasın.
bir garip öykü oluyor
sönmüş sobaları adımlarımız yakıyor

gitmeye dair şeyler söylerken
gölgende yüzünün yanlarını topluyorum
bak ne güzel gülüyor omzun
ne manalı şarkı, ne manalı türkü.
resimler çiziyorsun
utangaç bir çocuk geliyor, onunla gidiyorsun

kayıp adreslerin sonuna
arada bir isimler yazıp, düşüyorduk yola
ben kayıp gezgin
şarkılar sokağında, kirpik üstlerinde gezerken
yaramaz çocuklar gibi kucağımda
şiirler bırakıyordun aklıma

dağıldım ŞA...
dağıldım renk renk akşama.
toplama beni
bitmemiş oyun zamana.

kaç yetimliktir ki bilirim
kaç ayrılık, kaç veda, unutturur saçlarını
de ki; sen küçük çocuk
büyümek için mi savrulduk
and olduk mu bahara

su diyordum ŞA
suyun ortasında kalınca
tutundum yakana
ne olur saçlarını tarama
başka resim yok duvarımda

ŞA yılı /