BU BİR ŞİİR DEĞİL NE HECE VAR NE KAFİYE
SADECE YÜREKTEN DÖKÜLEN BİR KAÇ KELİME
Bende kalan bir kaç tel saçın vardı
Her gece yatağımda koklar, ağlardım
İsyan ederken, kaderin böylesine
Kendi yaramı, kendim dağlardım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta