Saçlarını düşünüyorum

bir gündü
istanbul kış sisi altında
deniz
alevden köpükler içinde
güneş
hüzün başını
daha kaldırmamış
martılar
rüzgara uyarak uçuşuyor
ve şehre çarpıp kırılan
dalgalar
büyük bir yangın yaşatıyor..
sis dağılıyor
şehrin maviş gülüşü
bir çocuk nefesi kadar
içime doluyor..

akşam iniyor ,
kederlerime.
yıldızlı tülünü yayıyor karanlık
gökyüzüne.
ve saçların,
saçlarını düşünüyorum rüzgarda
gözlerini ve
boynunu okşayan.

Mustafa kaya
16.12.2005 / beylerbeyi
www.mustafakaya.net