uçurumun kenarında açan intihar çiçekleri gibi beynim bacaklarımın altında uçuşuyor gözlerim sırtımda avuçlarımda bir tek sen varsın sakladığım yarını düşünüyorum bugün gelecek olan yarını saçlarından akan nehre susuyorum göz kırpıyorum yıldızlara ayın yarım kalmış diğer yüzüne ağlıyorum sonra daha da sonra ayılıyorum biliyorum tanıdığım her insan bir rüyaydı gerçeğe yakın ölüme uzak
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman