Saçlarında Pervane Olsam

Saçlarına pervane olsam da,
Yargılansam gözlerinde.
Ellerinden nasiplensem,
Beni görmeyen mateminde.

Sen bilmezsin;
Ben ezber ederim kirpiğini.
Sen görmezsin;
Ben cihan bilirim ellerini.

Vatan gülüşü olur, görünce gözler seni,
Kimseler bilemez gönlümdeki yerini.
Kalbim ki, gamzelerinin esiri,
Bir gülümsersen deprem eder nesiri!

Ne hevestir, gelir gider,
Ne sevgidir günler sonra biter.
Sevdadır sana duyulan yangın gönülde,
Ne zaman gelirsen, o gün sürgün biter.

Geri gelmez olsun soğuk odadan mektup,
Gelip geçmez olsun düşmesin çöllere Mecnun.
Ne zaman gülersen kaybolur şuurum,
Sesini duysa da renk alsa ruhum.

Alem kıskanır sabah doğan güneşi,
Güneş de kıskanır sabah açan gözlerini.
Ne gücüm vardır, yaklaşamam ellerine.
Ne lügat tutar, bir cümle söz söylemeye.

Kapıldım işte dermansız bir derde,
Derman sendedir, laf geçir gözlerine.
Söyle ki gelsinler artık gözlerime!
Cihan yıkılsa da yer etmez özlemine.

Talan vurur şehre bu güz.
Neden gizlersin kendini kadın?
Kıtalar aşılır, yol gidersin.
İstemez gibisin artık, soğuk mu yanın?

Cehennem et bana bu dünyayı,
çek silahını vur kalbimden!
Zaten yapmıştın gerçi;
Cehennem etsen de vazgeçmem.