Saçlarına Ör Beni Şiiri - Mehmet Nacar

Gözlerinden kalbe yedim bu serseri kurşunu.
Kurşunların baldan tatlı vur güzelim vur beni.
Ya bu sevda kumaşının kaç ömürlük arşını?
Vuslatının beş metrelik kumaşına sar beni.

Unutulmuş duygularım yeni baştan başladı,
Sarhoş gönlüm yıllar boyu hasretinle kışladı.
Yelkovanı kırık saat çalışmaya başladı,
Yollarında koşuyorum vuslatına kur beni.

Asaletin, tavırların, davranışın bilmece,
Kaderimi işgal etti bakışların her gece.
Azat kabul etmez kulum yaşadığım sürece,
Hizmetkâra gerek varsa gözlerine sor beni.

Yapma bana Rum kızının yaptığını Kani’ye,
Cehenneme meydan okur sensiz geçen saniye,
Gülücüğün cennet olur benim gibi faniye,
Seviyorsan hasretinin yollarından der beni.

Melek misin, şeytan mısın, peri misin, nesin sen?
Hal bilmeyen hiç gülmeyen kaderimsin kesin sen.
Sahibisin karanlıkta yol gösteren sesin sen,
Taç Mahal’in inşasına gözyaşınla kar beni.

Hüzünlerim gül bahçesi gönül denen rüsvaya.
Bilesin ki koca dünya mahkûm olmuş tek Ay’a.
Kara sevdan sardı beni, sürgün eyle Rusya’ya,
Selamını götüreyim idam etsin çar beni.

Aşkın ile divaneyim hoş gör garip halimi,
Bağrımdaki yanıklarda hasretin en zalimi.
Yana yana kül olursam ellerinle külümü,
Toplayarak iplik yap da saçlarına ör beni.

Mehmet NACAR.

NOT: Bu şiir hece ve aruz birleştirilerek yazılmıştır.
Hece kalıbı: 4+4+4+3
Aruz kalıbı: Müfteilün / müfteilün / müfteilün / müfteilün