Saçların Suçlarımı Kapattı; ama Sensi ...

Kat’ran heceleri taşırdı gecelerin.Olimpiyatın başlangıcı başlar gözlerinde.Bu yıl sensizliğin olimpiyatına yalnız katıldım.

Yitirilişlerin senfonisiyim. Benden öncelere çalar algın.Benden kalanların kavlini oynar kalışların.
-Urbasını urağanlarımda unutan utkun geçmişin gelecek eleğinde gözlerini kapatır hayıf.
-Belki gelirsin diye belkileri sevdim.Beklenenler gelmezmiş biliyorum; ama gönül dilsiz,isimsiz, gözsüz,sözsüzdür Mislina.
Yalnızlığın gölgeyle yamalandığı çoksal kalabalıkların amiriyim.
Tehlikeli düşleri taşıyorum diye rozetini düşürüyor gerçekler.
Ilıman bir hayalin meyvelerinde besleniyor umudum.
Gelmesen de olur.
-Meramımdaki acıkmış kavuşmaları görmesen de olur.
Oluruna bırakılmış yaşamların siperindeyim.Yaşadığına dair kadimlerim var.Seni vurmak için aşka vurgunlarımı keskinleştiriyorum.
Meyhoş bir durumun sol yanındayım.İçtiğim sadece bir ömür sen.
Neden ayıkamıyorum hayatın tatlarına.Bütün herkes sen mi ki?

-Çaresizliğim kendine çareler arar mı ki? Bugünden sonra yarın, yarından sonra yarim neden gelir ki?

-Sahneyi ahlarınla donatan gölge oyunun son sözünde neden gölgesiz kuşların kanadı kol kanat gerer.Neden kanadım kırılır ki sen aşka salıncaklar kurarken,sen yalnızlığının hamallığını yaparken.
-Neden bekleyiş remizlerini talan edip eskimez esintilerde bırakır.

-Mağrurluğum mağriplerin destekleriyle günsüzlüğünü yitirir.
Teselli biraz tersten akan nehirler sundu.Aşk meğer terslenmiş,örselenmiş kalışların alışımıdır.
Suskunluk kendi başkalaşımlarında direnir. İsimsiz nidalar ekler, aşka hayata dair denemeler.
İçi kanıyor kandıklarımızın.Kendine hendekler hazırlayan kaçışların kavmi gibi kendimden ve senden kaçamadım.
Vuslatın özlem tepesindeyim,yüreğinde yetişen güller açılır.Kırmızı kendi rengine çağırır beni.
Sineme sözsüz suskunların girer.Okur beni kahve gözlerinden içilen kahveler.
*Kutsanmış ve mistik algılarına mayalanan yarınların aynasındayım.Saçların suçlarımı kapattı.Görünmezlik iksirini içtim dudak uçlarında.
-Öpmesin beni kaderin kızı.
Beklediğim ocakta benden başka kucak istemeyen sen pişerken hamuşlarımı hercai sevdalarda kullanamam Mislina.
Hislerle kurduğum kalenin kapısına duygularının yazdığı cümleleri yazdım.
-Aşk bir katıktır, gönlü sağan hislere.Aşk bir şöhrettir aslını unutanlar için.
-Kurumuş bir yaranın kabuk toplayıcısı olmaktan kurtarmalısın.

Bir ekmek de senden olsun bu zalim ayrılığın aç bıraktığı sensizlik müptalacıyı.

Kronik bir hatanın hattında dolaşmasın veballarim.Beni biraz sadıklığa taşımalısın Mislina.
-Müsveddesi olan bir halin derin acılarından arındır.Sen ki aşkın da ecrisin biliyorum.
-Biliyorum ki bir gün geleceksin; ama beyazların timsali mi hayali mi yoksa gerçek mi bilemem.