Saçların İstanbul'u Serinleten Tek Gerçek

Saçların gözlerimi kamaştırırdı birden bire
Kuşların Leyla'nın kapısına konarmışçasına
Uçuşuyordu gözleri birden bire gökyüzünün
Gökyüzü birden bire duruverdi kalbimin çehresinde
Sancısını dile döker dili uyuşurdu kalp boşluğunun

O zaman susardı konuşmazdı
Takılıp kalırdı maviliğin derin sularına
Saçların dalgalanırdı İstanbul'un sokaklarına
Serinletirdi yüreğimizi her defasında saçların
Saçlarındı İstanbul'u kurtaran

Kuralları koyanda oydu kuralları yakan da o
Saçlarını savurupta içimdeki etimi gören mozaik
Saçların diyorum saçların tek İstanbulu serinleten
Kuşlar bakımından uçardı
Kuşun gözleri gibiydi senin gözlerinde

Herşeyi görebilen
Mesela
Kalbimi
Mesela
Gözlerimin içindeki bağrışmayı...