Sana sarılırken saçların yanaklarıma değerdi
Bir kısmı da dudaklarıma.
Sonra kokusu dolardı ciğerime
Birden çoook sonra anladım ki
Ben sana değil
Saçların bana sarılıyormuş.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta