Sarılmış boynuna ibrişim ağı
Divane gönlümün zincirsiz bağı
Yağmur sonrasında ebem kuşağı
Güzellik tacını takar saçların.
Ağacı süsleyen yapraklar gibi
Yağmura susamış topraklar gibi
Denize dökülen ırmaklar gibi
Ab-ı hayat olmuş akar saçların.
Yarışır kokusu gonca gül ile
Konuşur telleri dudu dil ile
Dökülmüş kahkülü gözün üstüne
Sel olup bendimi yıkar saçların
Yel esince dalga dalga savrulur
Buklelerde güneş yanar kavrulur
Semada yıldızlar selama durur
Dokunsam elimi yakar saçların
Kayıt Tarihi : 25.4.2013 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melahat Çetinkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/25/saclarin-95.jpg)
''Yalnız,aşıkların ruhunu bilmiş,
Gözlerinden akan yaşları silmiş
Sanki,seher yeli okşamış gelmiş
Açtım pencereyi kokar saçların.....
Her zaman olduğu gibi yine aynı mükemmel...
SAYGILAR VE SELAMLAR BIRAKIYORUM BU GÜZEL KAR GİBİ SAYFAYA KABUL BUYUR..
Sayfamın ve şiirlerimin vefalı kadim dostuna çok teşekkürler selam ve saygılar.
TÜM YORUMLAR (1)