Saçların Şiiri - Enver Üste

Sabah rüzgarında dalgalanıyor,
Meydan okur gibi yele saçların.
Rengini görenler bülbül sanıyor,
Benziyor vefasız güle saçların.

Kalbime saplanmış, olmuş ta kama.
Telinden iplik yap yaramı yama.
Ben Kerem’den beter yanarım ama,
İstemem belensin küle saçların.

Hayalini okşar bir hayli yiğit,
Anadan Atadan almışsın öğüt,
Sulak yerde biten bir Salkımsöğüt,
Dökülür omuzdan bele saçların.

Seni methediyor tanıyan herkes,
Saçından alıyor akciğer nefes,
Rüzgarın değmesi çıkarıyor ses,
Benziyor sazımda tele saçların.

Kimseye ördürme bil değerini.
Her teline adamışım serimi.
Kendi için akan alın terimi,
Bir mendil olup ta sile saçların.

Enverî kalbini çoktan kaptırmış,
Sevdiği saçını ona öptürmüş.
Belikleri böyle kime yaptırmış
Anandan mı kaldı kele saçların?

24.12.2006.