Saçların Şiiri - Şefik Akboğa

Saçların dökülür tel tel yüzüme
Öperim koklarım gonca gül gibi
Perdeler yüzümü açar gönlümü
Gönül penceremde durur tül gibi

Gönül anahtarim gönül bagimdir
Yüzün yüreğimin gülizarıdır
Sevmekte sevdada hakkın sırrıdır
Gözüm kimseleri görmez kör gibi

Yağmur değer iplik iplik ıslanır
Kokladikca deli gönlüm uslanir
Bencileyin sevdasından beslenir
Irmak olur akar, coşar sel gibi

Uykuya dalarsin elim saçında
Koklayıp severim hep başucunda
Gecenin bir vakti bilmem kaçında
Değerim saçına işte yel gibi

Düşen saçlarını her gün topladım
Görüpte üzülme diye sakladım
Koydum cüzdanıma öptüm kokladım
Sevdan yüreğimde durur sır gibi

Dedim ya saçların gonca gülümdür
Ayrılık sevene ancak zulümdür
Zor olanda zaten gülüm ölümdür
Yanıyor sevenler ateş kor gibi