Saçların. Şiiri - Saffet Çakır

Bahardan süzülen siyah karanfil
Bir tüten hülyamı sardı saçların
Gecemin rüşanı, bir gizli kandil
İçimde küllenen hardı saçların.

Mevlam yüreğime bir seni koymuş
Yazgım da küllenen ateşim buymuş
Mah yüzün üstüne ne güzel uymuş
Baş örtün altında ar’dı saçların.

Küllenen yazgım da yine hüzün var
Neylersin, dağların üstü boran kar
Erir yüreğime düşen buzullar
Değmeden yandığım nardı saçların.

Bir bendim derdimi senle bölüşen
Bir sevda sancısı yaramı deşen
Semadan mevsimsiz ömrüme düşen
Tap taze yağan kardı saçların.

İstemem saçına düşmesin aklar
Her gönül içinde bir sevda saklar
Elimle örtülsün başına duvaklar
Belki kaderimde vardı saçların.

Hasretin içimde, dert katar katar
Her sabah güneşim doğmadan batar
Özlemin ruhuma sarılıp yatar
Beyhude ömrüme yardı saçların.