Saçların *-* Şiiri - Veli Can

SAÇLARIN

Ve dahi gözlerindir. Beni öldüren
Ahh o gecenin zifirisini koynunda taşıyan saçların
Cellâttır bana…
Sim siyah rüzgârlar altında savaşan o saçların
Küllü zinhar yalan dolan teninden saçılan o kokular
Ciğerimi çöllerde kalmış gibi nasılda yakar
Avcının avını çeken o kokun…
Beni bin yıllık yollardan söker de alır.
Kirpiklerin arasında saklı kalan o gözlerin
Buz altında kalan balık gibi
Uzansam dokunacak gibiyim!
Tutmaya kalksam avuçlarımdan kayacak gibisin
Böğrünü delen şamdandan nasıl koparda gelir mum sana?
Bakışının karşısında eriyip muma dönmüşken
Cellâdına âşık olur mu insan? Deseler.
Olur diyemedim. Seni beni gibi görmediler ki
Küçük ellerinle ta ki büyük ellerimi tutana kadar
Tarih zaman saat hepsi yerle yeksan oldu bir anda.
Uzaktan bakmalara sevmelere doymamışken
Değmemeliydi o küçücük ellerin dokunmamalıydın bana
Baharı beklerken karlara yakalan çiçekler gibi donup kaldım sana
Neden iflah olmaz bulutlardan yağmur olup baktım ki sana
Her zerremle sana kavuşmak isterken ölüme yaklaştığımı bile bile
Göm beni o sim siyah saçlarına kefenim olsun sarsın beni
Sakın dokunmasın cesedim o misk amber tenine sakın…
Har alevlerde yana yana gömme beni o bağrına
Saçların yeter kâfidir bana göm beni sim siyah o baharlara
29-01-2021 MUĞLA