'' Kadın ki dil sürçmesi, dökülür hayata. ''
Hayatın ve dizelerin eridiği bir yerdeyim şimdi
Ne kendimi bulabildim, ne kendimden geçebildim
Tam ellerimi buldum derken, yeniden hep
En ince yerlerimden kaybettim.
İntihar kokusu var hayli zamandır saçlarımda
Çaktırmadan kan kusuyor damarlarım
Ne duruyorsunuz haydi boş odalara kilitleyin beni
İçimin adresini sorsanız ben bile bilmem artk.
Oturup bütün ölülerimin yasını tutacağım bu gece
Uzun zamandır -ellerimi içime kıvırdığımdan beri -
Kimseye bakamadım uzun uzun
Ve kimseyi sevemedim ellerim kadar.
Şimdi düşünüyorumda;
Kaç buruşmuş çarşaf ederki aşklarım
Mandala takas neyim varki hayatta
Zaten ayna kesiği yüzümü bile bir tek ben biliyorum.
Ve sadece saçlarımı alıp yanıma, kaçmak istiyorum.
Tuğba GürelliKayıt Tarihi : 10.4.2004 15:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
M.Evci
Zaten ayna kesiği yüzümü bile bir tek ben biliyorum.
Ve sadece saçlarımı alıp yanıma, kaçmak istiyorum.
))
Aslında fazla kullanılmaktan lime lime bir imge olan 'intihar kokusu', bu şiirde sanki ilk kez kullanılıyormuş hissi veriyor.İçeriği teslim alan karamsarlık ve yılgınlık, okuyucuyu da teslim alıyor. Gücünü saçlarından aldığını sanan şair, aslında, kaleminden alıyor. İsmiyle tezat yaratan güçlü bir şiir.
En geniş zamanlı saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (4)