Saçlarımı ateşe verdim

Saçlarımı ateşe verdim

yolumuz ayrıldı ölüm bezendi, kutsandık
beraber yürüdük kuşlar ve hep aynı ikindi.
gümrah bir nehirdi benim düşlerimde gördüğüm,
bir de yaklaşan gölgeler; biçimsiz ve karanlık.
- gülüm sabahı kirpiklerine dolamıştı.
sesler ve sükut yüreğimde bir kördüğüm,
sesler ve sevgili kederlerimden bir birikinti.

uzadı gölgelerde boyum,aşk bir mavi cadı
gülümsemekteydi gözleri düşerken ellerime.
yağmur yağıyordu üşüdüm; annemi andım
annemi andım,bütün şehir ve kalbim yandı
-gülüm saçlarını taramaktaydı
bu can ve o canan vuslata erer sandım,
bu can artık dar gelir biçimsiz bedenime.

kuduruyordu gece,ay yoktu bulutsuzdu
aşkı ve kederi doğuruyordu çılgın ve öfkeli.
sonra yağmur uğradı öyle mahzun haneme
sonra yar,ölüm kadar kusursuzdu.
- gülüm soldurmaktaydı menekşeleri
sustum,gözlerin değsin gözlerime
sustum çağır beni kalbine ey sevgili

annem öksürmüş ben doğarken babam yalnız yatmış
rüzgar söylenmiş,dağıtmış kasvetini gecenin ay karanlık
aşağı katta kıyamet kopmuş gölgesi düşmüş zebanilerin
avluda yabancı ayak sesleri kanatsız perileri ürkütmüş
- gülüm daha ortalıklarda yokmuş
üst katta isli lambalar sönük,sükunet ve karanlık
annem öksürmüş,babam yalnız yatmış, periler ürkmüş.

saçlarımı ateşe verdim,kafdağından kaçtı devim
bulut gibi geçti günler heyecansızdı.gömleksiz kızlar gibi.

Muhittin Ulupınar
Kayıt Tarihi : 4.7.2004 20:10:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Muhittin Ulupınar