Saçlarımda Beyaz Kelebekler

kalemden damlayan her kelime çığlığıdır kalbimin.
isyankar bir ruh dolaşır cümlelerimde
her isyanda gelirsin aklıma,
utanırım.

kapılar ardında buluşurum kendimle nihanda
kirpiklerden yağmur düşer payıma
takılır yazgıya aklım,
utanırım.

rahmetine sığınan tebessümdür, gülümseyişim.
yalnızlığı besliyorum bu şehirde
merhametini hissettikçe,
utanırım.

her mağrip yeniden gömüyor hüzünleri yüzüme
yaş günüdür her seherde o sese uyanmak.
aşk yenilince uykuya,
utanırım.

hergün takvimden düşer eskiyen yapraklar
saçlarıma konar beyaz kelebekler,
karşına çıkmaktan,
utanırım.

açılan elleri çevirme kudretine boyun büktüren hâce
sığınırım sana tüm günahlardan
acze düşürme, istemekten
utanırım.