Saçlarıma Sarıl Şiiri - Burak Eroloğlu

yürürken ölüme ardıllarımı görüyorum
senin yazdığın şiir oysa, o gün benim mabedimdi
nasıl oldu da bitti her şey
tecrübesiz ve yetişmemiş bir savaşçısındır sen sevgili
önünde diz çökersem, saçlarıma sarıl
boynundan dolaşsın kaderlik, ey esir alan göz
nasıl bakarsın ki sen öyle
her şey kahrolur

içimde yaşadığım çoğu şeyi belki insanlar anlamaz olur
anlamasınlar, varsın sen
bakışın hizalanır gördüğümde seni
ve sürerken elimi bıyıklarıma
aklıma gözlerinin kıyıları gelir
bir tarifi olsa, olmalı
ama bu ruh hali
yanıp yıkılan bir orman gibi
bizi de yan yana getirecek
nefesimizi kesip
kulaklarımızı sağırlaştığını hissedeceğiz

koşacağız seninle bir şeylere
bir şeylere koşacağız
el ele