Saçlarım güneşin sarısına yakın

Kıvırcıkdı saçlarım, güneşin sarısına yakın;
Daha cılız ayaklarıma hayatın yorgunluğu düşmemişken,
Yüzümü yıkadığım su temiz iken...
Avuçlarımdaki her bir damlası maziyi hatırlatır.
Tütün tarlasının içindeki pıtırcık dikenleri acıtsa da,
O tarlada unuttum çoçukluğumu...
Kenarındaki papatyalar, laleler hala aklımda.
Sanki dönsem, uzunsam, tutar mıyım acaba?
Şimdilerde tozu yapışmış ayağıma,
Hayat, acımasız galiba...
Kıvırcıkdı saçlarım, güneşin sarısına yakın.
İçim acıya acıya, batmış hayatın dikenleri ayaklarıma.
Ama bu acı beni hiç zorlamadı,
Hayatımın kenarında kalan papatya, lale ben oldum galiba...
Solmaya yakın ömrümde.
Sona adım adım yaklaşıyorum.
Bilinmeyen bir korku yaklaşsa da,
Umudumu yitirmedim daha,
Kıvırcık saçlarım parmaklarımın arasında.
Güneşin sarısı gölgelenir parmaklarımın arasından yüzüme vursa da.
Beklediğim güneş belki daha yakın bana,
Unutma!!!
Unutma!!!