Saçlarım. Şiiri - Fehmi Tazegül

Umudum kalmadı ömür biter.
Şimdi evimde baykuşlar öter.
Kendimi tanımam artık yeter.
Bazen kahırdan ölesim gelir.

Virane olmuş gönülde bağlar.
Kurudu derem akmıyor çaylar.
Ekmeksiz fakir yetimler ağlar.
Bazen evimden gidesim gelir.

Anladım benim bahtım kara.
Bülbüller gibi başladım zara.
Kalbim gönlüm doluyor yara.
Bazen talihime gülesim gelir.

Fehmi.
Beni hayat candan bezdirdi.
Yandım kerem gibi gezdirdi.
Dertleri kederi de ban verdi.
Bazen saçımı yolasım gelir.