Bir sabah uyandım gönül bahçende
Sana ninniler söylüyordu pencerenden
Usul usul yağan yağmurlar!
Ritim tutmuştu ağaçlar
Kuşlarla dans ediyordu.
Açılmış yaprak yaprak
Buğu tutmuş pembe dudakların
Bir ilkbahar sancısı başlamış gözlerinde.
Bir sabah uyandım çiğ tanesi gözlerinde
Açılmış papatyalar
Menekşeler nergislere karışmış
Kıvrılmış gül goncasında
Tütün gibi sarılmış kirpiklerin.
Gün vurmuş ışıl ışıl yüzüne
Yine al olmuş yanakların.
Çiğdemler okşamış dudaklarını
Göğsünde sümbüller açmış
Bülbüller dem tutmuş pınarlarında.
Baharı müjdeleyen nidalarıyla
Saçları rüzgârda uçuşan kız
Mavi hülyalara dalmış.
Bir sabah uyandım düşlerinde
Kelebekler ceylanlara karışmış
Beyaz bir ata binmiş doludizgin
Yüce yaylalara çıkmış güvercinlerle
Bir sevda yangısı başlamış yüreğinde.
Yüreği düşten güzel
Sevdası, mavi yolculuklarda beyaz yelkenli
Dalmış düş gözlerin
Uzaklara dalmış!
Saçları rüzgârda uçuşan kız
Mavi hülyalara dalmış!
Bir ilkbahar sancısı başlamış gözlerinde...
Kayıt Tarihi : 25.1.2011 18:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçmiş zaman oldu, hatırlamıyorum tarihini ama, bir komşumuz vardı. Adı Halil İbrahim... Birgün beraber kahve içtik onun evinde. Eşinin ismi de Nefise idi. Sohbet, muhabbet derken, dedi ki, fincanı çevir de bir falına bakayım! ... Olur dedim, fala inanma, falsiz da kalma. Esma, dedi, burada bir kız var. Bir ata binmiş ve atıyla yüksek bir dağa doğru yol alıyor! Kızın gür ve çok güzel saçları var! Bu kızın aynı zamanda çok güzel hayalleri var kendisiyle ilgili. İşte bu, Saçları Rüzgârda Uçuşan Kız var ya, O kız Sensin Esma! Kahve Falı böyle söylüyor, dedi. İşte, Saçları Rüzgârda Uçuşan Kız, böyle doğdu! İstanbul, 6.01.2011, Perşembe
TÜM YORUMLAR (1)