Hayatımın boşluğuna bir semt düşüyor,
her gece düşüyor
kendimi bile göremediğim karanlıklarda,
hep aynı kadın geçiyor bu sokaklardan,
gökyüzüyle konuşan hep aynı kadın
çünkü çarpıyordu onun yüreği,
onun saçlarında
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta