Saçları Masum Kadın Şiiri - Hüdai Ülker

Hayatımın boşluğuna bir semt düşüyor,
her gece düşüyor
kendimi bile göremediğim karanlıklarda,
hep aynı kadın geçiyor bu sokaklardan,
gökyüzüyle konuşan hep aynı kadın
çünkü çarpıyordu onun yüreği,
onun saçlarında
masumiyet yaşardı
ve alfabesine güneşler doğardı
gökyüzüne uzanan sokakları severdi,
yağmurlar sert vururdu burada,
saçları masumdur onun bilirim,
rüzgarlarda savrulur dilekleri
ah, bizim semt
geceleri hep seninle cebelleşirim,
yıldızlarla konuşan kızlarınla yaşa
boşluğumdan nasıl çıkarayım seni,
boşuna ölmek,
yakışmaz bu yokuşlara.