Acımadık dünyaya biz
artık öyle güzel değil gökyüzü
ne varsa yitirdik
kirlettik üstelik
söz ile
sandık ki sadece kurşun yaralar insanı
öğrendik beraber
sözlerin öldürdüğünü
şimdi kurşuna dizseler bizi
ne fayda!
ah benim yoldaşım
yolunda yürüdüğüm
yolunda yaprak yaprak döküldüğüm
ezildiğim, ıslandığım
ama ölemediğim
seni yaşamak ihtimali arsızlığından
ve öpmek kadınlığını
koklamak saçlarını
terlemiş vücuduna karışmış
saçları
güzel kokan kadın.
Kayıt Tarihi : 13.1.2020 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)