Hey saçları deniz kokan türküm hey!
Işıktan ellerim olsaydı şâyet,
Gözlerini çizerdim bulutların kalbine.
Gözlerin ki benzer hilâle.
Gözlerin ki sudan daha berrak,
Güneşten daha taze.
Hey asırlardır içimde kök salan ağaç!
Nice şehirler küflendi de tarihin koynunda,
Senin başın halâ benim omuzlarımda.
Sen ki annesisin öksüzlerin,
Yetimlerin babasısın.
Ekmekten, sudan azizsin,
Kanımızı tutuşturan en büyük sevdamızsın.
Sen ki dev yalnızlığında nice kalabalıkları saklarsın.
Hey İstanbul hey!
Seni sevmek bil ki, nefes almak gibi bir şey.
Tarih kokar Sultanahmet,
Üsküdar'ın dilinde bayraklaşır hürriyet.
Çocukluğumu çağırır Beşiktaş sokakları,
Ruyalarımı süsler boğazın yalıları.
Hey saçları deniz kokan türküm hey!
Seni sevmek bil ki, yeniden doğmak gibi bir şey.
Fatih'in ayak seslerini duyarım sabahları,
İçimde dalgalanır bin yıllık coşku.
Görürüm Kanuni'nin seferden dönüşünü, hıncahınç meydanları,
Ruhumda gezinir Metelerin, Alparslanların ruhu.
Hey saçları deniz kokan türküm hey!
Seni sevmek bil ki, destanlar yazmak gibi bir şey.
Sazlar çalınır Çamlıca'nın bahçelerinde,
Fatih'te bir gramafon hıçkırır.
Atalarımın kalbi atar Süleymaniye'de,
Beyoğlu’nda her mevsim bahar yaşanır.
Hey mercan gözlü sevdiğim hey!
Hey ana sütü gibi helal bildiğim hey!
Seni sevmek bil ki, ölümsüz olmak gibi bir şey.
İstanbul,
En deli çağım,
İlk göz ağrım,
Yaram, yarim, yarınım.
Hangi masaldan çıkageldin?
Yürekleri yeşertir senin iklimin.
İstanbul, hey İstanbul!
Bu millet sana köle, kul.
Kulaklarımızda yer etmiş o sâdalı sesin.
Savur eteklerini rüzgara doğru,
Silkin, şöyle bir silkin.
Sök at yüreğindeki tortuyu,
Başının tâcısın sen bu milletin.
Hey saçları deniz kokan türküm hey!
Seni sevmek bil ki, umuda yürümek gibi bir şey.
Hayat bir başkadır adalarında,
Taa yüreklere dokunur Kanlıca’nın yazları.
Bugünler yarına koşar Çengelköy sırtlarında,
Hep seni anlatır şu evlerin bacaları.
Hey tarihim, tarihlere sığmayan sevgilim hey!
Seni sevmek bil ki, mutluluğu dokumak gibi bir şey.
Sokakların, ah o senin eskimeyen sokakların…
Camilerin sesini saklar halâ Yavuzların. Yedi düvele kafa tutan hanların, hamamların,
Sen mutluluksun, mutluluk senin adın.
Hey yiğit yürekli sevgilim hey!
Seni sevmek bil ki, dünyayı kucaklamak gibi bir şey.
Hangi şehir benzer dünyada sana?
Hangi tarih saklar seni koynunda?
Türkün öz vatanısın,
Türke şerefsin, şansın.
Hey saçları deniz kokan türküm hey!
Senden başkasını sevmek bil ki, toprak olmak gibi bir şey.
İçimde umut,
Gözümde bulut.
İstanbul, ömrüm sende tükensin bırak.
Dilimde adın, kalbimde sevgin bayrak bayrak…
Kimseler tutamaz senin yerini,
Sen ki tarih yazdın,
Tarihler yazsa çok mu seni.
Hey saçları deniz kokan türküm hey!
Seni sevmek bil ki tarih olmak gibi bir şey.
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasibe Gezgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/13/saclari-deniz-kokan-turkum.jpg)
Sen neredeydin şair dostum. Hangi çalının ardına saklamıştın bu güzel şiirlerini. Ya da ben farkedememişim bunca zamandır. Yeni Şiirlerini bekliyoruz.
Güzeldi şiiriniz, tebrikler..
TÜM YORUMLAR (3)