Görünürdü uzaktan saçları bukleli kız.
Gezinir İncir ağaçlarının altında salınıp.
Sırmalı beyaz elbiseli,etekleri de fırfırlı.
Upuzun saçları beline değer kurdelalı.
Açılır gülümser neşeyle güller şimdi ona.
İliştirirdi saçının ucuna kırlarda papatya.
Birden girince zarif,endamlıca kasabaya,
Bir tek seni görürüm saçları bukleli kız.
Sen yine geç bu patikakan bakıp durayım.
Bir aşk büyüyor içimde masal gibi sana.
Sen turuncu saçlarını tel tel savur bayırlarda.
İzlerim seni usanmadan kasaba yolunda.
Hamiye Gül
Kayıt Tarihi : 23.11.2023 00:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!