Sesler duyuluyor şehrimden
Umutlar doğmadan ölüyor
Elden birşey gelmiyor diyenlerle dolu
Kuru kalabalıktan ibaret yamacımız
Bir şey gelseydi böyle mi haykırırdı
Toprağa düşen feryadımız
Oysa böyle değildi bu şehir
Çocuklar oynardı sokaklarda
Ağlardı gülerdi öylesine umuda
Nerede simdi
O umut kokan çocuklar
Hepsi birer selâ
Meyyit için saf tutanlara
Güneş battı Ses kesildi
Kalmadı uğruna savaşacak
Hayalleri ile gömüldü
Saçları bukleli çocuk
Kaldır sende başını
Bakma öyle mahzun
Ne gelir ki elden
Sen benden uzak
Ben biçare senden ırak
Kayıt Tarihi : 1.1.2024 00:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!