Güz Rüzgarında
Bende
Bıraktığın Gözyaşlarım
İnmez Oldu
Ayrılıkken Öptüğün Dudaklarıma...
Topladım
Onları
Saçlarını Okşadığım Avuçlarımda...
Göğsüme Yaslanıp
Hanımeli Ellerinle Beni Sardığın Yerde
Kokunla Bıraktığın
O
Işıltısını Yitirmeyen
Bir Tel Saçına Dizdim Gözyaşlarımı...
Şimdi
Sensiz
Ve
Ben
Bensizim
Gamzelerinde Boğulduğum Yerde...
Uykum Geceye
Gecem Sana
Hasret Geçiyor,
Sarhoşum Bu Bastonlu Zamanda
Ben Kendimde
Kendim Sende
Sen Nerdesin
Bilemiyorum!
Bilemiyorum...
Kayıt Tarihi : 9.9.2004 13:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Can Özcan Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/09/sacina-dizdim-gozyaslarimi.jpg)
her teline dügümledigim hasretimi saclarinin
sana neler ifade ettigini
gonlüme doladigim saclarinin
bilmiyorsun
bana neler ettigini... yureginize saglik, dost
TÜM YORUMLAR (2)