Bizler çocukluğunu yaşamadan büyüyen insanlarız,
Saçımızdaki aklar acıyla geçen yılların eseri.
Biz bizim gibi yaşayanların halini iyi anlarız,
Saçımızdaki aklar acıyla geçen yılların eseri.
Biz yazıyı fasulyeyle yazar çubukla yere çizerdik,
İdare lambasının ışığında ödevleri yazardık.
Liseye kadar ayağımızda Dora pabuçla gezerdik,
Saçımızdaki aklar acıyla geçen yılların eseri.
İnekler düdende kaybolur ise hep beraber arardık,
Sabanla tarlaya darı eker olgunlaşınca kırardık.
Sığırları göl yerine götürür öküzle çift sürerdik,
Saçımızdaki aklar acıyla geçen yılların eseri.
Ocağa kütük atar ışığında yemeği bitirirdik,
Akşam olunca çadırda çocuğu beşiğe yatırırdık.
Anamız saçta ekmek yapar biz odunları getirirdik,
Saçımızdaki aklar acıyla geçen yılların eseri.
Yusuf deriye çökelek deper günlerimizi sayardık,
Yaylalara çıkardık koyunları dağ başlarında yayardık.
Keçileri dağa sürer oğlakları ağıla koyardık,
Saçımızdaki aklar acıyla geçen yılların eseri.
Kayıt Tarihi : 10.3.2025 18:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!