Bu sevda bu yürekte bitmez bitanem
Yollar uzak olsada kavuşmak zor olsada
Gözlerin gözlerimde,gözlerim gözlerindeyse
Bu sevda bu yürekte bitmez bitanem.
Umutsuz bir aşk olsada sevmeler sevgiler
Çizebilirmisin bana
Dostluğun resmini
Hangi rengi kullanırdın
Gökyüzü mavisini mi
Gece mavisini mi
Dur bir düşün bakalım
Ne var göstersen sevgini,
Elle tutulmaz,gözle de görülmez
Sadece yürek de hissedilir,
Neden korkuyorsun ki,
Bu kadar zor mu sevdiğini söylemek.
Geceyle gündüzün,
Gündüzle gecenin,
Birleşmesindendir
Akan gözyaşlarım,
Ne gündüzü gündüz,
Nede geceyi
Rüyalara dalma ne olur, inanma yalancı sevdalara.
Severken ben seni,mutlu olamazsın yabancı kollarda.
Gözlerin hep beni arar,sesim çınlar kulaklarında.
Mehtabın ben,ışığın ben olurum gecenin karanlığında.
Bu yürek hep senin için çarptı,her daim çarpacak
Bir sonbahar sabahında
Yere düşen yapraklarda
Akıp giden yağmurlarda
Hüzünleri bıraktım ben..
Bir denizin kıyısında
Elini alnına dayamış, sessizce pencereden dışarısını izliyordu… ”Hava bulutlumu ola” diye geçirirken içinden, elini yüzüne götürüp usul, usul ovaladı gözlerini, “yok yok hava bulutlu” dedi kendi kendine… Ve ardından ”İşte bir bayramda böylesine geldi de geçti bile” diyerek söylendi başını sağa sola sallarken… Sonra, sokaktaki koşuşturan çocuklara bakmaya başladı, hala daha geçmiş bayramın izleri vardı yüzlerinde. Bayram sevincini nasılda yaşıyorlardı çocuklar, bayramı yaşayan galiba çocuklardı, büyükler bayramdan bir şey anlamıyor! diye düşündü.
Bir an kendini yıllar öncesine bayram anılarının içinde buldu..
- Ahh ahhh ne günlerdi o günler, kızımda oğlumda ufacıklardı, önce baba oğul bayram namazına giderlerdi, onlar camiden dönene kadar biz kahvaltımızı hazırlardık kızımla,bayram namazından gelir gelmez hemen kahvaltı sinisinin başına geçerdik, bi güzel karnımızı doyurup kalkardık ardından sırasıyla babalarının elini öperdi, sonra benim elimi öpmeye gelirdi sıra…. Onlar benim elimi öperken babaları da eliyle cebinden bayram harçlığı çıkarırdı daha odadan çıkar çıkmaz hemen iki kardeş babalarının kaç para bayram harçlığı verdiğine bakarlardı usulca, bir birlerine belli etmeden… Şimdi büyüdüler,yıllar ne çabukta gelip geçmişti tabi büyüyeceklerdi ama onlar benim gözümde babalarının gözünde hep birer çocuktular..
Yaaa dünya işte böyle onlar büyüdü bizler yaşlanmaya başladık …
Önce kızım evden gitti gurbette okuyacakmış okuyup eğitmen olacakmış, sonra oğlum iş dedi gitti, sonra da babaları, babaları dönülmez yola gitti…
Bayramlar ağlamak için mi vardır,
Yoksa bayram geldiğinde mi ağlarız.
Aslında hep yalnızız da,
Farkında mı değiliz.
Bayramlar geldiğinde mi,
Yalnızlığımızı anlarız,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!