Sacide Şiiri - Rifat Akpınar

Karanlık çökmeden bir akşamüstü
Tanımadan tuttuğu elinen gitti
O günden sonra dünyaya küstü
Gözlerinden akan selinen gitti
▫️
İlk gözağrısı idi adı sacide
Mutlu olmaktı dileği sadece
Bir kez bile gülmeden ömrünce
Bıraktığı tatlı dilinen gitti
▫️
Küçüklükten beri çekti çilesini
Bilmedi dünyanın hilesini
Son kez görmeden, babasını
Rüzgar misali yelinen gitti
▫️
Güzellikti gönüllere ektiği
Uzaklardı hasret diye baktığı
Evlatların içini yangın diye yaktığı
Ardından ağlayan nice kulunan gitti
▫️
Bu dünya idi gençliğine doymadığı
Şimdi hangi Gönül’ki yağmadığı
On altısında gelinlik diye giymediği
Üstüne örtülen alınan gitti
▫️
Ardından ağladı bütün Yıprak
Sanki kurudu tüm dallardaki Yaprak
Köyünde bile nasip olmayan Toprak
Başka yerde başka iki dalınan gitti
▫️
Yirmi üç sene gözü sılada kaldı
Hep uzaklara, hasretlere daldı
Akşamüstü gitti, akşamüstü geldi
En sonunda kırık bir salınan gitti
▫️
Ne burada ne orada güldü
Bütün acılar ardında kaldı
Ve en sonunda garip öldü
Bizi bıraktığı halınan gitti
▫️
Rıfat'ım içimde yanar sızım
Ne çileler çektin dünyada kızım
Ardında kalan o iki gözün
Üstüne çektiği milinen gitti
▫️
#ŞiirRıfatAkpınar 09.11.2017
▫️
(Sacide kardeşime rahmetle)