Taşlanıp kırılsa da bazen çerçevesi, camı
Gelişime bazı bazı kırk kilitlense de kapısı
Arada bir yağmurlarda aksa da akça çatısı
Ya da fırtınalarımda sönse de tüten bacası
Benim bu dünyalığımdaki evim barkım birdir
Böylece biline, gerisi anca bir kırlangıç kuşuna
Yorgun argın, zamansız saçak altı misafirliğimdir...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta