Sac ayağı muhabbet Şiiri - Erdogan Bektas

Velayet Dost
Bu benim halimi zahmet eyleyip
Gör diyorum ama göremiyorsun
Güzel kelamları şerbet eyleyip
Ver diyorum ama veremiyorsun
Ozan İnci
Onca zaman oldu kapımdan sana
Gir diyorum ama giremiyorsun
Ne oldu da aydı düştük gurbette
Sor diyorum ama soramıyorsun
Erdoğan Bektaş
İçimdesin sevdam denen muamma
Er diyorum sırra eremiyorsun
Giderken açtığın aşk yarasını
Sar diyorum ama saramıyorsun
Velayet Dost
Her zaman her yerde çıkarma maraz
Bütün dostlarınla olursun papaz
Olan biten işe aklını biraz
Yor diyorum ama yoramıyorsun
Ozan İnci
Belki darılırda bana kızarsın
Bizden ayrı uzaklarda tozarsın
Gece gündüz orda burda gezersin
Dur diyorum ama duramıyorsun
Erdoğan Bektaş
İçin sızlamaz mı feryadı duyup
Seven terk eder mi hoşça kal deyip
Erdemi kibrinin alnına koyup
Vur diyorum ama vuramıyorsun
Velayet Dost
Merhamet et kaldır bu engelleri
Güldürme üstüme yaban elleri
Kırıp dağıtmadan gonca gülleri
Der diyorum ama deremiyorsun
Ozan İnci
Unuttun mu gardaş benim yolumu
Candan ayrı kimse bilmez halımı
Dostluk bağımdaki gonca gülümü
Dür diyorum ama düremiyorsun
Erdoğan Bektaş
Hazanım der farz et bendeydi hata
Affettirmek çok zor sen gibi zata
Bütün zamanları bizli vuslata
Kur diyorum ama kuramıyorsun
Velayet Dost
Velayet gönlünden gel al haberi
O kapıdan girmez cahil serseri
Bismillah diyerek tüm zincirleri
Kır diyorum ama kıramıyorsun
Ozan İnci
İnci’yi ummanlar aşklar doyura
Gönülleri her dem Allah kayıra
Gördüğüm hayalle bir kez hayıra
Var diyorum ama Varamıyorsun