Sabrın Sonu Şiiri - Canan Motorcu

Acılar beyninde uğuldamaya başlarsa insanın
Kanayan bedeni değil yüreğidir inanın

Yalnızlık mı bitirir insanı kalabalık mı bilmem
Ben sevemeyen insana adam bile diyemem

Sözlerim çok katı gibi görünsede aldırmayın
İnsanlara çok yalnız deyipte sakın ola acımayın

Acıyan acınacak hale düşer derlermiş ki doğru
Bu kısır döngünün yoktur hiç bir zaman sonu

Hep kovalama ve koşuşturma ile geçer yaşam
Herkese demek zorundayız hep ağam paşam

Neden bir kez olsun insanı kendi haline bırakmazlar
Leş kargaları hep uyanıktır gözlerini hiç kapamazlar

Dırdır kavga ve vesvese ile geçer insan ömrü
Belki de bu son demdir rahat bırak o korkak gönlü

Sana uzatılan elleri bir kere olsun reddetme tanı
Yüreğini azad et kendi kendine öğrensin etrafını

Acı bile çekilse de sevmek sevememekten iyidir
Sabrın sonu elbet de bir gün selamettir

30.01.2005 (2.30)