Sabrımın zirvesi Şiiri - Kadir Kül

Geceleri artık daha az uyuyorum
Hayır hayır deli değilim
Sadece içimi hüzün sardı bu aralar
İçtiğim kahvenin tadı bile bir farklı sanki
Sigara eskisi gibi keyif vermiyor
Gecenin en zifiri karanlığında
Birşeyler karalıyorum yine bir mum ışığında
Kaybolan duygularımı, uçup giden gençliğimi.

Sabrımın zirvesindeyim,
Manzara merak ettiğim kadar da güzel değil
Ya düşersem burdan, oysa kim toparlar beni
Kalemimin ucu kırıldı yazarken sabrım ona bile yetmiyor
Ne yazarsam yazayım hepsi bir sen etmiyor
Yazdım yazdım yazdımmm, baktım ki saatler geçmiyor
Sonra çekildim köşeme, oturdum sabrımla baş başa
Ben söyledim o taştı
Yahu ne istiyorsun benden, uyuyamıyorum görmüyormusun
Sonra bir yudum daha aldım kahvemden
Sobanın sıcaklığı vururken yüzüme
Eyy sabrım bırak şu öfkeyi, kontrol edemiyorum artık seni
Kaybederim ben bu savaşı, önceden biliyorum uğramıştın sen yine bir aralar
Yine az uyuyordum o zamanlar
Bir deli dediler birde dertli