Sabrımı ŞÜKÜR BESLER Şiiri - Mustafa Yaralı

Kâinatın özüne kilitlendi şu beş duyum,
Her canlı alacaklı,ben hepsine borçluyum.

Oyun sandığım hayat kolayı zor edeli,
Öde öde bitmiyor yaşamanın bedeli.

Sebebi meçhul korku,acının verdiği haz,
Derinlere daldıça,huzur veriyor biraz.

Hakikat merkezinde çeşit çeşit daire,
Büyüyüp küçülerek değişiyor habire.

Hangisinde mekânım,neyin neresindeyim,
Neresi gönül yurdum,neresi gerçek evim?

Doğum ölüm eksenli, çizgide yaşıyoruz.
Bu sınırlı zamanda snırlar aşıyoruz.

Göğsümü çatlatırken içimdeki sesler,
Hüküm ancak Allah’ın,sabrımı şükür besler.

Yine de Yaralı’yım ağrılarım dinmedi,
Çektiğim acıları,dert çekmeyen bilmedi.

10.12.1988