İnsanlığı yaşamayı senle öğrendim.
Hayatı güzelliği senle beğendim.
Her an her saniye sana güvendim.
Bekletme beni sabrım kalmadı.
Gözlerim ağlıyor senin için
Kalbim çırpınıyor senin için
Gönlümü alan dağla saçını
Okşamak istiyorum sabrım kalmadı.
Teselli edecek dostum kalmadı.
Aşkınla açtığın yaralar çare bulmadı
Sevdiklerim bir türlü beni sevmedi
Sev artık sev sabrım kalmadı.
Eli boş beklemek ölümden beter.
Çektirdiğin bunca çile artık yeter
Sevgilim hayalin gözümde tüter.
Bir evet de sabrım kalmadı.
Kayıt Tarihi : 1.6.2008 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!