Sabri Uysal 2 Şiirleri - Şair Sabri Uysal 2

Nasıl bir oyunki, tiyatro sahnesi
Ölüm burun buruna, gelmis nefesi
Düşman tuzak, kurmuş elinde kahvesı
Tarih yazmiş bumillet, vatan uğruna

Acıyla kederle verilir, selalar vatana demokrasiye,ihanet var

Gök yüzünde dolaşan, nedir? Bujetler
Kulakları sağır ediyor, bu sesler
Bayram degil, seyran değil, nedir? Bu dertler
Vurulsakda ölem vatan uğruna
*
Baş komutan bağlandı canlı yayına

Kalkışma nedir? Tanimaz bu millet
Koşar insanlar, vatansa emanet
Düşmanlar tuzak kuruyor kehanet
Ölümüne koşuyor bak bu insanlar

Gök yüzuden, atılıyor bak bombalar

Beraber koyduk biz yastığa baş
Hayata sarıldıkca olduk sırdaş
Ömürse geçiyor bak yavaş-yavaş
Hayata sarılıp kaldım seninle
**
Allahın ismiyle bir karar aldık

Seni cok seviyom, anlasan beni
Eskimeyen kalbimde, bir tek sen varsın
Niçin, neden, inkar ettin aşkımızı
Ver resmimi, geçen anılar hatıra kalsın
O anlari, hatırlamak istemeyiyorum

Dinimiz islam, kitabımız kuran
Anlaşılmıyor neden, kardeştir müslüman
Gerçekleri görmüyor, körmü bu insan
Uykudan uyanmıyor, neden? Bilmemki
*
İstenmiyor avrupada, müslüman bir devlet

Menekşe kokulu canım sevgilim
Içim yanıyorsa hep senin için
Nerede o geçen o eski günler
Kalbim yanıyor hep senin için
**
İzdırap geçiyor bütün günlerim

Çağımızın hastalığı bırakmaz bizi
Çaresi yok adım adım ezer bizi
Bir aç kurt gibiyer beynimizi
Kurtuluş yoktur bir hevestir telefoln
**
Doğruyu yalanı ayırt etmek bili nmez

Bekleme boş yere botecek diye
Yalanin yarışı gercekle bitmez
Oyle bir dünyada yaşıyoruzki biz
Dikenin çiçekle yarışı bitmez
*
Gün gelir anlarsin yalnız kalınca

Halbuki senin yalnızlığına, susamıştı gözlerim
Gelecekdeki hayaller hep senin için
O yumuşak avuçlarında , sicaktı ellerim.
Anladimki boşaymiş bütün ümütlerim

Bir öğle sonrası, terkedip gittin