Sabrı terennüm edensin!

İnsan bu
Tutulmak ister mi bir derde
Kederler salıverilir nasiplerin kavlince

Sabır ki
Hak getire var, kim ne diye
Çekiliyor tüm çiller Hakk şükür dirliğinde

Mücerret bir
İman hasleti mi ne zaman
O hanlar ki mazide kalan göçenle anılan

Kandı cihana
Meydan okuyan ve bağışlayan
Canlardan boşalan anılar ki, anlam bulan

Nasıl sevda ki
Uğrunda ne can-ı hazan hardı
Canan için can hıraş olan hasreti yaşayandı

Nameler yazdıran
Tefekküre daldıran bir can yardı
Halin içinde dem alan hasretiyle yoğrulandı

Senden
Arta kalan ahenk şevkiyle anılansın
Murat için muştu salan haşyetiyle yanılansın

Can içinde
Bir canı yaşayan ne kutlu insan
Toprağın kokusuyla anılan hazzı yaşatan kansın

Sen ki
Bir cihanın öznesi göz bebeği ferisin
Dirlik içinde şevk kaynağı derdin devası nefessin

Sen rahmetin damlası,
Dalın yaprağı hazanı yaşayansın
Sen ki himmetin membaı hanımların ar kaynağısın